Η φωτογραφία είναι ένα μέσο για να συναντήσω τους άλλους. Λίγες στιγμές για να πούμε πολλά. Τι μας ενώνει, τι μας χωρίζει. Ένα κλασμα δευτερολέπτου για να σώσω κάτι από την εύθραυστη συνάντηση που συχνά κρύβει μέσα της όλον τον πλούτο μακρόχρονων σχέσεων.

Στη Νοτιοανατολική Ασία η δύναμη της επικοινωνίας με τα μάτια αντικαθιστά την έλλειψη κοινής γλώσσας. Έτσι το ταξίδι γίνεται μέσο εκμάθησης ενός άλλου τρόπου ανθρώπινης επαφής με τον πλούτο του και με τα όριά του.

Μετά από δύο χρόνια, στον ίδιο φιλόξενο χώρο, σας προσφέρω μερικές εικόνες με την πρόθεση να δείξω πως οι ματιές μπορούν να εκφράσουν ακόμη και αυτά που δεν μπορούν να πουν τα λόγια.

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες αυτές τραβήχτηκαν τα είκοσι τελευταία χρόνια στην Ταϋλάνδη, το Βιετνάμ, την Καμπότζη, το Μυανμάρ, τη Μαλαισία, τις Φιλιππίνες και τη Σιγκαπούρη.