Το 1908 ήταν μια σημαντική χρονιά για την ιστορία της Μακεδονίας και ακόμη σημαντικότερη για την πορεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το κίνημα των Νεότουρκων, εκσυγχρονιστών αξιωματικών του στρατού, για την εφαρμογή πολιτικού συντάγματος και για την άμεση είσοδο της χώρας στον κοινοβουλευτισμό προκάλεσε αλυσίδα εξελίξεων. Οι συνέπειες της στρατιωτικής επέμβασης στην πολιτική πρέπει να αναζητηθούν όχι μόνο στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας, αλλά και σε όσες βαλκανικές χώρες βρήκαν σύντομα άξιους μιμητές.

Οι μεγάλες προσδοκίες Τούρκων, Ελλήνων και Βουλγάρων, ότι η συνταγματική διακυβέρνηση θα έλυνε δια μαγείας το πρόβλημα της ειρηνικής συνύπαρξης μετά από τέσσερα σχεδόν χρόνια αδυσώπητου Αγώνα για τη Μακεδονία απεικονίστηκαν από το φωτογραφικό φακό. Κατόπιν πολλαπλασιάστηκαν με τη μορφή επιστολικών δελταρίων που εξωράισαν διεθνώς το καταρρακωμένο πολιτικό προφίλ της Αυτοκρατορίας.

Πρωταγωνιστές της ιστορίας που ο φακός αποτύπωσε ήταν όχι μόνο οι Νεότουρκοι κινηματίες αλλά και οι Έλληνες Μακεδονομάχοι μαζί με τους Βούλγαρους κομιτατζήδες και πολλούς γνωστούς και άγνωστους παρανόμους της περιόδου. Όλοι μαζί, εν γνώσει ή εν αγνοία των πολιτικών σκοπιμοτήτων, πόζαραν για να τεκμηριωθεί η εθνική και κοινωνική συμφιλίωση. Βασικό σκηνικό της μοναδικής αυτής συγκυρίας ήταν η ίδια η πόλη της Θεσσαλονίκης και κατά δεύτερο λόγο το Μοναστήρι. Οι φωτογράφοι απαθανάτιζαν από διάφορες γωνίες τις καινοφανείς πολιτικές συγκεντρώσεις και σκηνές συμφιλίωσης, ενώ οι εκδότες έσπευδαν να σφραγίσουν τα υπάρχοντα δελτάρια με τα πολιτικά συνθήματα των ημερών.

Η συλλογή του Άγγελου Παπαϊωάννου διασώζει 300 πολύτιμα ταχυδρομικά δελτάρια εκείνων των ημερών που μας μεταφέρουν στο πολιτικό κλίμα της Θεσσαλονίκης του 1908. Παράλληλα μας προσφέρουν μια εικόνα του Μακεδονικού Αγώνα κατά την επίσημη λήξη του, όταν οι αγωνιστές έσπευσαν να φωτογραφηθούν σε όλες τις πόλεις της Μακεδονίας.