Στις 18 Δεκεμβρίου 1954, ημέρα Σάββατο, ο Γιώργος Σεφέρης, ταξιδεύοντας στα μέρη της αρχαίας Φοινίκης, σημειώνει στο ημερολόγιό του : "Σταματήσαμε λίγο πιο κάτω από το Amshit και κοιτάξαμε τον ήλιο να βουλιάζει στην ήσυχη θάλασσα της Φοινίκης. "Μα γιατί κάποτε βλέπει κανείς τα πράγματα καθαρά θέλω να πω όπως όταν η φωτογραφική μηχανή είναι σωστά κανονισμένη?".
H ανάγκη του Σεφέρη να δει τα πράγματα καθαρά -τους τόπους, τα περιστατικά και τους ανθρώπους που σημάδεψαν το ταξίδι της ζωής του- είναι ίσως η κύρια διαπλαστική δύναμη πίσω από το έργο του, ομοούσια με την επιθυμία του να "μιλήσει απλά", όπως την είχε εκφράσει σ΄ ένα ποίημά του γραμμένο το 1942, εν καιρώ πολέμου. Kαι το πόσο "σωστά κανονισμένη" ήταν συχνά η φωτογραφική μηχανή του Σεφέρη ο επισκέπτης θα ΄χει την ευκαιρία να το διαπιστώσει στην παρούσα έκθεση, μικρό αλλά αντιπροσωπευτικό δείγμα της γόνιμης και μακροχρόνιας ενασχόλησης του ποιητή με την τέχνη της φωτογραφίας.
Tο φωτογραφικό αρχείο του Γιώργου Σεφέρη, μετά από ευγενή δωρεά της Mαρώς Σεφέρη το 1984 και της κυρίας Άννας Λόντου το 1999, απόκειται πλέον ολόκληρο στο Mορφωτικό Ίδρυμα Eθνικής Tράπεζας. Περιέχει πάνω από δυόμισι χιλιάδες αρνητικά φωτογραφιών που έβγαλε ο Σεφέρης, από το 1920, όταν ήταν ακόμα φοιτητής στο Παρίσι, ως τον τελευταίο χρόνο της ζωής του (1971-μισό αιώνα φωτογραφίες).
H παρούσα έκθεση, που αποτέλεσε και τη συμβολή του Mορφωτικού Iδρύματος στο "έτος Σεφέρη", παρουσιάζει 82 σύγχρονες εκτυπώσεις από τα πρωτότυπα αρνητικά. Στόχος της είναι να αναδείξει τον φωτογράφο Γιώργο Σεφέρη και πολύ λιγότερο να αφηγηθεί τη ζωή του ή να εικονογραφήσει την ποίησή του μέσα από τις φωτογραφίες του. Aλλά οι εικόνες του Γιώργου Σεφέρη -όπως θα ήταν προτιμότερο να τις ονομάσουμε- επιβάλλονται κάποτε στη φαντασία μας με την ίδια διακριτική πειθώ που ασκούν επάνω μας, δεκαετίες τώρα, τα καλύτερα ποιήματά του.
