ΣTH XΩPA TΩN ΘAYMATΩN TOY ΠOΔOΣΦAIPOY MIA EKΘEΣH TOY BPETANIKOY ΣYMBOYΛIOY MYΛOΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤOΥ ΠOΔOΣΦΑΙΡOΥ του Τζούλιαν Τζερμέιν "Ιπσουιτς - Φλωριάνα 10-0. Γεννήθηκα στις 25 Σεπτεμβρίου του 1962, την ημέρα που η Ιπσουιτς κέρδιζε τη Φλωριάνα της Μάλτας στο κύπελλο πρωταθλητριών". "Από μικρός ήθελα να γίνω ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Ωστόσο, στα 36 μου, έχω χάσει πια κάθε ελπίδα να δοξάσω την Εθνική Αγγλίας. Αντί γι'αυτό χτυπάω την πόρτα των γειτόνων μου και ρωτάω άν ο 14χρονος γιός τους είναι ελεύθερος για κανένα "σουτάκι". ύστερα τρέχω σπίτι για να ετοιμαστώ και βάζω τη φόρμα μου, που τη συμπληρώνει η πορτοκαλί, κειμήλιο πια, μπλούζα της Ιπσουιτς. Μισή ώρα αργότερα, έχει σχεδόν σουρουπώσει, ο Πώλ όμως πουθενά! Να πάρει! Αν αργήσει κι άλλο θα είναι πια ανώφελο, θα έχει σκοτεινιάσει εντελώς! Ωστόσο σε λίγο, την ώρα που αρχίζω να σκέφτομαι άλλους λιγότερο ευχάριστους τρόπους να περάσω το απόγευμά μου, ακούω επιτέλους τα γνώριμα χτυπήματα της μπάλας στο τσιμέντο που αναγγέλλουν τον ερχομό του. Παίζουμε στη μικρή εστία ενός δημοτικού σχολείου. Ψιχαλίζει, το χόρτο είναι νωπό, λασπωμένο και μαλακό. Το σκηνικό είναι τέλειο." Τζούλιαν Τζερμέιν Στην έκθεση αυτή ο Τζούλιαν Τζερμέιν, συνδύασε διαφορετικά είδη φωτογραφίας που περιλαμβάνουν δικά του έργα, υλικό από αρχεία εφημερίδων και οικογενειακές φωτογραφίες. Oι εικόνες αυτής της έκθεσης αντιπροσωπεύουν την προσωπική αντίληψη του Τζερμέιν για το ποδόσφαιρο και έχουν μικρή σχέση με την πραγματικότητα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Η έκθεση αφορά στη συναισθηματική πλευρά του παιχνιδιού το ρομαντισμό, τη φαντασία, τα όνειρα, τις ελπίδες, τους φόβους, τις τελετουργίες, την παράδοση και τις αναμνήσεις των φιλάθλων. Oι κορνίζες των έργων κινούνται επίσης στο χώρο της φαντασίας. Είναι φτιαγμένες από ρετσίνι στο οποίο βρίσκονται σφηνωμένες μινιατούρες κυπέλλων, καθώς και από υλικό φτιαγμένο από γρασίδι και λάσπη που περιβάλλεται από ποδοσφαιρικά λευκώματα και κάρτες. Η έκθεση "Στη Χώρα των Θαυμάτων του Ποδοσφαίρου" είναι ένα εν εξελίξει έργο. Η πιο πρόσφατη προσθήκη (Απρίλιος 1995) ήταν η συνεργασία του Τζούλιαν Τζερμέιν με 2 Βραζιλιάνους καλλιτέχνες, η οποία περιελάμβανε και τη συμμετοχή 50 νέων απο τη Βραζιλία, από τους οποίους ζητήθηκε να συνεισφέρουν τις δικές τους εικόνες που αντιπροσωπεύουν την έννοια και την επιρροή που είχε το ποδόσφαιρο στη ζωή τους. Η πλειοψηφία των φωτογραφιών απο αρχεία εφημερίδων έχουν τραβηχτεί πριν την εποχή του συστήματος αυτόματης προώθησης του φιλμ και των τηλεφακών των φωτογραφικών μηχανών 35 mm. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50 οι περισσότεροι φωτογράφοι ποδοσφαίρου ήταν εξοπλισμένοι με μεγάλες και βαριές δημοσιογραφικές φωτογραφικές μηχανές, οι οποίες ήταν συνήθως προσανατολισμένες στην περιοχή του τέρματος, με αποτέλεσμα συχνά να καταφέρνουν να αποθανατίζουν μόνο φάσεις σκοραρίσματος, ή θεαματικές βουτιές του τερματοφύλακα για να σώσει την εστία. Συνήθως η παραγωγή τους έφτανε, μετά βίας, στις έξη έως οκτώ πλάκες για όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ωστόσο, οι σημερινές πολύ γνωστές πια close up φωτογραφίες που απαθανατίζουν τους επιδέξιους ελιγμούς των ποδοσφαιριστών, τότε συνήθως επιτυχγάνονταν μετά απο επεξεργασία των αρνητικών. Αν και επεξεργασμένες, οι αρχειακές αυτές φωτογραφίες ηλικίας 30 ή 40 ετών δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις σύγχρονες φωτογραφίες ποδοσφαίρου που υποβοηθούνται από την πιο πρόσφατη τεχνολογία και παράγονται κατά εκατοντάδες σε κάθε μεγάλη ποδοσφαιρική αναμέτρηση. Oυσιαστικά είναι αντίστοιχες. Τυπωμένες σε μεγάλου μεγέθους αντίτυπα, μεταμορφώνονται και αποκαλύπτουν μια ευρύτατη εικόνα. Δεν αποτελούν πια συμβατικές φωτογραφίες ποδοσφαιρικών φάσεων, αλλά πανέμορφες και φιγουράτες εικόνες, που παρουσιάζουν ένα ευρύ περιεχόμενο, το οποίο περιλαμβάνει τους θεατές, το στάδιο, μια γενική άποψη του γηπέδου και ταυτόχρονα συλλαμβάνουν μια αποφασιστική στιγμή για την τροπή του αγώνα. Τα στοιχεία αυτά, όταν συνδυάζονται με επιτυχία σε μια φωτογραφία, καταφέρνουν να μεταφέρουν στους μη παρόντες την εμπειρία, την ατμόσφαιρα και την αγωνία του παιχνιδιού. O Julian Germain γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1962 στο Λονδίνο και σπούδασε φωτογραφία στο Trent Polytechnic στο Nότινγκχαμ και στο Royal College of Art στο Λονδίνο. Εχει παρουσιάσει ατομικές και συλλογικές εκθέσεις στην Eυρώπη και την Aμερική, ενώ παράλληλα άρθρα και δημοσιεύσεις του έχουν παρουσιαστεί σε γνωστές εφημερίδες και περιοδικά στη Bρετανία. Eκτός από την ενασχόλησή του με την καλλιτεχνική φωτογραφία, εργάζεται ως ελεύθερος φωτογράφος και συχνά ως ομιλητής σε διαλέξεις.